Koşturmacanın İçinde Görebildiklerimiz

Bu dönem epey yoğun geçiyor. Önceki yazılarda bahsettiğim yeni ders bu yoğunluğun epey bir kısmının sorumlusu tabii ki, çünkü haftada sadece üç saat de olsa hazırlığı, okuması, planlaması kaç günler, kaç üç saatler. Malum, bir şeyin akıcı olması hızlı hazırlanabilmesiyle doğru orantıda değil. Aksine, ne kadar arka plan emeği varsa, yolunda gidecek-gitmeyebilecek şeyleri de olabildiğince hesaba katarak - ortaya çıkan sonuç da o kadar az pürüzlü oluyor.

Neyse. Başlığa gelirsek. Koşturmacanın içinde görebildiklerimiz önemli bence. Saliselik de olsa durabildiğimizin, bakabildiğimizin, bakmakla da kalmayıp bizim dışımızdaki şeylerin varlığını fark edebildiğimizin göstergesi. 

Fotoğraf, bölüme "normal" yoldan değil de, kozalaklarla kaplı ormanın içinden yürürken rastladığım "aranjman". İnsan eline gerek kalmadan kendi aranjmanını yapmış yine doğacım. Işığıyla, gölgesiyle, renkleriyle, yaprağıyla.

Evet, buraya uğrayıp bi durduk, baktık, gördük. Şimdi koşturmacaya devam. :)