Eksik Olanın Varlığı 🐚

 

Bugün manzaram bu. Dört duvar arasında oturmaktan sıkılıp bilgisayarımın şarjı idare ettiği sürece dışarıda çalışayım bari dedim. Hava mis, tatlı bir esinti var, güneş pırıl pırıl, üstüme baharın ilk çiçekleri düşüyor arada, kahvem var, kitabım-defterim-kalemim, hatta elmam falan var çantada, ama tadım yok. Öğrencilerimi özledim. 

Bir şeyin varlığının önemi, o şey eksik olduğunda daha çok koyuyor bazen ağırlığını. Dönem başında bir derste yazma dersimdeki öğrencilerle bir çalışma yapmıştık. Belli unsurları kullanarak bir öykü girişi yazacaklardı ve unsurlardan biri de bir şeyin "eksikliği"ydi. Işığın eksikliği, sesin eksikliği, hiç koku olmaması vs. Yazdıklarını birbirleriyle paylaşıp arkadaşlarının öyküsünde neyin "olmadığını" bulmaya çalışırken çok eğlenmişlerdi. Şimdi onlar yok ve ben boşluktayım. Öğrencisi olmayan öğretmen yine de öğretmen sayılır mı hocam? Bazı mesleklerin var olabilmesi o mesleğin öznesi olan kişiye değil de nesnesi olanlara mı bağlı acaba? (Rhetorical bir soru bu tabii, cevaba ne hacet).

Edebiyatta önemli bir şey bence, neyin olmadığını açıkça ifade etmeden yokluğunu okura hissettirmek. "Hayatı boyunca hep çalışmış olan Ahmet Bey emekli olduktan sonra boşluğa düşmüştü" demektense "Ahmet yıllardır alıştığı üzere sabahın altısında uyandı, kahve suyu kaynarken tıraşını oldu, takımını giyip kahvaltısını etti, çantasını hazırladı. Tam yedide kapıdaydı. Kapıyı açtı, sonra geri kapadı, salona geçip çantasını masaya bıraktı ve üstünde kabanı, ayağında yeni boyanmış makosenler, oturdu kaldı koltuğa" cinsi uzata uzata, aça aça yazmak belki. O sıkıntıyı, boşluğu, yapacak işi kalmamış olmasını, nereye gideceğini ne yapacağını bilememe çaresizliğini, insansız ve işlevsiz kalmış olmayı hissettirmek. Show, not tell dedikleri. Anlatma, göster.

Şu da tuhaf bir çelişki. Bir şeyin yokluğunda o şeyle hâlâ iletişimde oluyoruz sanki. Misal dostumuz dediğimiz biri bizden çekip gidince onu arayıp "dostumu kaybettim ben ya" diye ona ağlayasımız gelmiyor mu? İçimizden hep o uzağında olduğumuz, özlediğimiz, hayalini kurduğumuz ya da ne bileyim kavgalı/kızgın vs olduğumuz kişi veya şeylerle konuşmuyor muyuz habire? Yani olmayan şey, aslında var ama farklı formatta.

Neyse, bugünün gevelemeleri de bu kadar olsun. Sağlıcakla kalın. Her ne eksikse hayatınızda, eğer iyi bir şeyse dilerim tez vakitte gelip bulsun sizi, ama gereksiz ve/veya zararlı veren şeylerdense zihninizdeki varlığı da son bulsun tez zamanda.