Şaaptıklarım ve Artık Şaapmicaklarım 📜

 

İllüstrasyon: Dilara Ünalır

Efenim merhabalar,

Hiç böyle bir yazı yazma niyetim yoktu, hele ki sınıfların bomboş olacağından tamamen emin olduğumuz halde senenin son gününde anlamsız bir şekilde işe gitmeye hazırlanmam gerekiyorken. Ama işte geldim, burdayım, düşürdüğüm tüm harflerin farkındayım. (eskilerden bir lif jikit jel, ay pardon jif likit jel reklamına selam olsun)

Normalde eski yıl muhasebesini kendi kendime yaptığım birtakım araçlar var, ama niyeyse buraya da kısaca not düşeyim istedim bu yıl. Kişisel olanları değil de, edebiyat "camiası"yla ilgili olup beni camianın dışına çıkma isteğiyle dolduranları yani. Hiç uzun uzadıya günlük, ajanda karıştırıp ne olmuş ne bitmiş aaaa o da olmuştu ulenlere girmeden. 

1. İkinci kitabım çıktı, aferin bana. Ama çok da şaapmamak lazım. Önümüzdeki maçlara bakıyoruz efem. Herkesin kitabı çıkıyor artık elifcim, huaryu beybi.

2. İmza günü zaten hep anlamsız gelirdi bana, artık iyice ikna oldum, ben imza insanı değilim arkadaş. Neden benim imzamı istesin yahu insanlar, onlara da gereksiz yük, beni de geriyor. Çok da lazım değil bence. Sizce? 

3. Sırf eş-dost hatırına aldığım ve okumadığım, okuyamayacağımdan neredeyse emin olduğum yeni çıkan kitaplara büyük ölçüde dur demeyi başardım bu yıl sanırım. Birkaç istisnayla. Hatır gönülle kitap mı okunur arkadaş, ilgini çekiyorsa ver o kadar parayı. Hayırdır ikramiye çıktı haberimiz mi yok? Seninkini de hatır için aldı o kişilerin çoğu zaten ve büyük çoğunluğunun raflarında okunmadan kayboldu gitti kitap yıvrım, raad ol.

4. Instagram'dan çıkış. Edebi bir kişilik (ahahahaha buna çok güldüm) olarak da yani. Müthiş karar bence, hâlâ. Sırtıma pat pat. Hiç pişman değilim ve arada hâlâ gelen cıkcıklara veya sitemlere rağmen dönmeyi de düşünmüyorum. Herkese de yeni yılda kendilerine devasa bir iyilik olarak şiddetsiz bir şekilde tavsiye ederim. 

5. Durduk oturduk yere Youtube açtım. Yazı-çizi-okuma üzerine. Hiç aklımda fikrimde yokken. O değişik oldu işte. Şimdilik çok vaktimi yemiyor, öğreniyorum, keyif aldığım kadar yapıyorum. Bakalım o ne kadar gider, gider mi. Kısmet.

6. Bazı yazarlar neden etkinliklere katılmazlar ya da iyi düzenlenmemiş etkinliklerde, hele ki tanımadıkları isimlerle birlikte yer almazlar diye düşünür, azıcık da "ukala mı ki olm bunlar" diye düşünürdüm, itiraf. Sanırım onu da az çok anladım. Büyük konuşmayayım, bir daha son dakika planlanmış (pardon planlanamamış) şeylere benden de no. (bababababa kibre bak hele). Hele ki yanıma şahsen tanımadığım ve/veya yazıp çizdiklerinden haberdar olmadığım, kendini edebiyat âleminin efendisi sanan birileriyle ve o birilerinin konuyla bile alakasız hiç bitmeyen (ve üstten üstten) laflarını kesmekten nedense imtina ederken, beni de davet ettiklerini "unutan" organizasyonun kitabımdan bahsetmeye gerek bile duymadan beni süs bebeği gibi iki saat oturtması falan, çok eğlenceliydi (değildi). (Ay bak bunu ne uzun yazmışım, nasıl sinir olduysam)

7. Az insan öz insan kararım tam gaz devam. Daha da azalıp daha da öze inerek. Bu edebiyatla ilgili değil. Genel. Ve çok mühim. Ve acayip gerekli.

8. Valla da billa da geç kaldım işe. Neyse öğrenci yok elif, bunda da raad ol.

Hadi hepimize öncelikle sağlıklı, sonra da huzurlu mu huzurlu, bolca neşeli yıllar diliyorum. 🎈