İz Bırakanlar

Bir ara dostum Özge'nin beni üç günde gezdirdiği üç yerden biri olan Lyon'un bende yarattığı izlenimleri yazmak istiyorum aslında. Ama artık eskiden olduğu gibi gezdiğim yerleri sonrasında uzun uzun yazmaktan çok, orada kaldığım anın içinde derince yaşıyorum galiba. Lyon'da da turist gibi değil, Özge'yle birlikte o şehirde iki günlüğüne kalan ve orada yaşayan biriymişim gibiydim zaten. 

Bence en güzeli öylesi. Yani kendi hayatına birkaç günlüğüne ara vermiş bir turist gibi değil de, hayat çizgisinin o birkaç gününe başka bir yerde devam eden biri olmak. Tatile çıkarken sevinip dönerken üzülmek değil yani, tatil bir ara değil çünkü. Hayatın o birkaç günlük kesitini başka bir sokağa, şanslıysan denize ya da dağa bakarak, kim bilir belki anlamadığın dillere yüreğini zihnini açıp ruhunu şenlendirerek geçirmek.

Yine de Lyon'u bir ara anlatmak istiyorum, kısacık deneyimimle. Hatırlatın bana olur mu?

Ama asıl, kalbimin en derinlerinde tüm ses, koku, görüntü ve hisleriyle sabırla bekleyen canım Sri Lanka'ya bir kitap sözüm var. Ta 2015 Ağustos sonundan beri. Bir ara yazmak lazım. Onu hatırlatmanıza gerek yok, zira hep aklımda.