Yaz Biterken
Ev ahalisi sırasıyla işine ve okuluna gitti, ben de oturdum bilgisayarın başına. Tabii ki ideal olan iki aydır sallayıp durduğum çeviriye hızla geri dönüp devam etmem ya da beş aydır (beş mi, ağlıyorum şu an ya...😢) satırına dokunmadığım ikinci romanın zamanın içinde donup kalmış zavallı karakterlerini onları bekleyen sona götürüp hikâyelerinin bu kısmını kapatmam.
Ama ben n'aptım? Kopkoyu sabah kahvem eşliğinde sevdiğim blogları gezdim. Çogzel yaptım bence.😊
Blogspot'ta eskiden tam tepede "sonraki blog" diye bir şey olurdu. Okudukça ona basar ve yerli yabancı kel alaka bloglara zıplayıverirdiniz; kendi adıma nefis keşifler yapardım. O yok artık sanırım ya da ben bu şablonda göremiyorum. Hakkında gerçekten bilgi almak istediğim insanları okumak, hakkında hiçbir şey bilmek istemediğim kişilerin paylaşımlarını ya da uzundur hiç merak etmediğim ülke haberleri için gazeteleri okumaktan daha keyifli bence. Başlıkları okumak yetiyor çoğu haberin içeriğini anlamak için, zihni daha fazla doldurmanın hiç gereği yok. Saçmasapan şeyler ve iyiye falan da gittiği yok. Zammın ayrıntısını bilsem ne işime yarayacak, kim neye aday olmuş okusam ne fayda. Tam bir körlerle sağırlar birbirini ağırlar ülkesiyiz.
Pazartesi günü üniversiteler açılıyor. Hem günlük iş düzenime dönünce yazı-çizi işlerini de daha verimli yapacağımı bildiğimden açılsın istiyorum, hem nihayet kampüsümü görüp yeni öğrencilerimle tanışmanın ruhen çok iyi geleceğini biliyorum, hem de tam bir patates modunda evde iyiydik yaaaa şimdi giyin saçını tara çık dolmuşa bin bıtbıt ders anlat bi milyon ödev/sınav oku hmmmmppffff diyorum içimden. 😂
Yarın ve öbür gün uzuuuun uzun toplantılarla yapıyoruz açılışı, o zaman bugün resmen bomboş oturup canım ne isterse yapacağım son tatil günü. O zaman gidip biraz bomboş oturayım müsaadenizle, ehehe.
O zaman buyrunuz Halet-i Ruhiye-i Elif'e ve dilerim gününüz her nasıl geçerse geçsin içinde size sakin bir nefes olacak, yüzünüze kocaman bir gülümseme yerleştirecek en az bir şey olsun. 🌬🧚
Yorumlar
Yorum Gönder