Bi yerlerde bi gökkuşağı çıkmış olmalı... Bir ayağı Atlantis'te, bir ayağı Eldorado'da olmalı. Ağaçların, sokakların, kedilerin, köpeklerin, evlerin, insanların böylesine sırılsıklam olmasının bir anlamı olmalı. Şu bodur ağacın turuncu meyvelerinin deli gibi ama yine de her nasılsa sakin sakin yağan yağmurla ışıl ışıl parlamasının bir anlamı olmalı. Tek bir kuş var cıvıldayan. Bunun bir anlamı olmalı. Yağmur damlalarının son sürat yeryüzüne inerken bile ağır çekimde gibi görünmesinin bir anlamı olmalı. Gökyüzü bir anda kararır gibi olsa, hatta kararsa da, her an tekrar ışıyabileceğini hissetmeli insan. Üşümeli. Hayatı, hayatta olduğunu hissedebilmek için üşümeli. Ve iliklerine kadar ıslanıp gözünün önünü göremez hale geldikten sonra da son bir üşümeyle titreyip kendine gelmeli.
Ve sonra yağmur birden durmalı. Yönetmen "Kes!" diye bağırmalı ve o da durup ıslanan ve artık neredeyse şeffaf bir hale bürünen her şeyin tekrar kurumasına izin vermeli.
Atlantis de olmalı, Eldorado da, Dünya da...
